Desastres naturais: convivência com o risco

Empreu sempre aquest identificador per citar o enllaçar aquest ítem http://hdl.handle.net/10045/60871
Información del item - Informació de l'item - Item information
Títol: Desastres naturais: convivência com o risco
Autors: Sulaiman, Samia Nascimento | Aledo, Antonio
Grups d'investigació o GITE: Población, Medio Ambiente y Desarrollo (POMADE)
Centre, Departament o Servei: Universidad de Alicante. Departamento de Sociología II
Paraules clau: Natural disasters | Unquestionability of risk | Post-normal science | Education
Àrees de coneixement: Sociología
Data de publicació: 2016
Editor: Instituto de Estudos Avançados da Universidade de São Paulo
Citació bibliogràfica: Estudos Avançados. 2016, 30(88): 11-23. doi:10.1590/s0103-40142016.30880003
Resum: Estudos sobre riscos de desastres naturais têm-se aprimorado de uma abordagem fisicalista para uma perspectiva socioambiental. No entanto, planejamento e gestão ainda seguem o paradigma antropocêntrico da superioridade humana e do poder ilimitado da ciência e tecnologia. Evidencia-se uma incapacidade cognitiva, cultural e de ação por parte de especialistas, científicos e tomadores de decisão (claimmakers) para identificar e atuar sobre as causas sociais da produção de risco. Frente a uma ciência cartesiana e positivista na resolução de problemas, baseada na segurança e controle sobre o mundo natural, propõe-se uma ciência pós-normal que considera os riscos e incertezas do conhecimento científico e das problemáticas ambientais. Essa nova proposta também incide sobre a participação e o diálogo entre stakeholders como referência para ampliar a qualidade do saber científico e o entendimento da complexidade das questões ambientais. Este artigo discute a necessidade de se promover um salto epistemológico sobre a forma de pensar e produzir conhecimentos, bem como implementar a gestão dos riscos de desastres, tendo como objeto de estudo processos de comunicação e educação para prevenção de desastres. | Studies on the risks of natural disasters have improved from a physicalist approach to a social and environmental perspective. However, planning and management still follow the anthropocentric paradigm of human superiority and the unlimited power of science and technology, evincing a cognitive, cultural and action inability on the part of experts, scientists and decision makers (or, rather, claim makers) to identify and act upon the social causes of risk production. In view of the Cartesian and Positivist science used to solve problems, based on security and on control over the natural world, a post-normal science has been proposed that considers the risks and uncertainties of scientific knowledge and environmental issues. This new approach encompasses participation and dialogue among stakeholders as a means to increase the quality of scientific knowledge and acknowledge the complexity of environmental issues. This article discusses the need for an epistemological leap on how we think and produce knowledge, as well as for implementing the management of disaster risk. Its objects of study are communication processes and education for disaster prevention.
URI: http://hdl.handle.net/10045/60871
ISSN: 0103-4014 | 1806-9592 (Online)
DOI: 10.1590/s0103-40142016.30880003
Idioma: por
Tipus: info:eu-repo/semantics/article
Drets: Licencia Creative Commons Reconocimiento-NoComercial 4.0
Revisió científica: si
Versió de l'editor: http://dx.doi.org/10.1590/s0103-40142016.30880003
Apareix a la col·lecció: INV - PMD - Artículos de Revistas

Arxius per aquest ítem:
Arxius per aquest ítem:
Arxiu Descripció Tamany Format  
Thumbnail2016_Sulaiman_Aledo_EstudosAvancados.pdf476,62 kBAdobe PDFObrir Vista prèvia


Aquest ítem està subjecte a una llicència de Creative Commons Llicència Creative Commons Creative Commons